Zij waren tesamen in echt verbonden. Zij hadden drie jongens 1½, 5 en 7 jaar. Hij was een hardwerkend man voor zijn gezin en was werkzaam bij de brandweerpolitie. Hij is in de oorlogsdagen van 1944 steeds van zijn vrouw en kinderen afgeweest en heeft vele menschen en huizen tegen brand beschermd. Met vele anderen heeft hij hard gewekt. Zij was steeds voor haar kinderen en man in de weer, want allen samen hebben zij voor hun huishouden hard gewerkt. Maar ook God riep hen beiden tegelijk op 17 februari des namiddags om 5 minuten voor half 5. Zij namen voorgoed afscheid van hun kinderen, waar zij zoo van hielden, doch God zal hen bijstaan. Dit was het levenswerk en het einde van Hubertus Danse en Elisabeth Danse-Bodar |
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 380-381